-
آيت الله فهرى نقل مى كنند كه جناب شيخ رجبعلی خیّاط به ايشان فرمودند: روزى براى انجام كارى روانه بازار شدم انديشه مكروهى در مغزم گذشت ، ولى بلافاصله استغفار كردم .
در ادامه راه شترهايى كه از بيرون هيزم مى آوردند، قطار وار از كنارم گذشتند، ناگاه يكى از شترها سنگى به سوى من انداخت كه اگر خود را كنار نكشيده بودم آسيب مى ديدم .
به مسجد رفتم و اين پرسش در ذهن من بود كه اين رويداد از چه امرى سرچشمه مى گيرد و با اضطراب عرض كردم خدايا اين چه بود؟
در عالم معنا به من گفتند: اين نتيجه آن فكرت بود كه كردى . گفتم : گناهى كه انجام ندادم .
گفتند كه : آن سنگ هم كه به تو نخورد.